διήμερος

Greek

Etymology

Learnedly, from Mediaeval Byzantine Greek διήμερος (diḗmeros, “who happens on the second day”). Morphologically, δι- (di-, “δι- δις twice”) +‎ ημέρ(α) (imér(a), “day”) + -ος (-os)

Pronunciation

• IPA^(key): /ðiˈi.me.ɾos/
• Hyphenation: δι‧ή‧με‧ρος

Adjective

διήμερος • (diímeros) m (feminine διήμερη, neuter διήμερο)

1. two-day (lasting two days)

Declension

Declension of διήμερος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διήμερος •	διήμερη •	διήμερο •	διήμεροι •	διήμερες •	διήμερα •
genitive	διήμερου •	διήμερης •	διήμερου •	διήμερων •	διήμερων •	διήμερων •
accusative	διήμερο •	διήμερη •	διήμερο •	διήμερους •	διήμερες •	διήμερα •
vocative	διήμερε •	διήμερη •	διήμερο •	διήμεροι •	διήμερες •	διήμερα •

Coordinate terms

• δύο (dýo, “two”)
• ημέρα f (iméra, “day”)