eima
Icelandic
Etymology
From eimur (“steam”).
Pronunciation
Verb
eima (weak verb, third-person singular past indicative eimaði, supine eimað)
- to distill
Conjugation
eima — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að eima | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
eimað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
eimandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég eima | við eimum | present (nútíð) |
ég eimi | við eimum |
| þú eimar | þið eimið | þú eimir | þið eimið | ||
| hann, hún, það eimar | þeir, þær, þau eima | hann, hún, það eimi | þeir, þær, þau eimi | ||
| past (þátíð) |
ég eimaði | við eimuðum | past (þátíð) |
ég eimaði | við eimuðum |
| þú eimaðir | þið eimuðuð | þú eimaðir | þið eimuðuð | ||
| hann, hún, það eimaði | þeir, þær, þau eimuðu | hann, hún, það eimaði | þeir, þær, þau eimuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
eima (þú) | eimið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| eimaðu | eimiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að eimast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
eimast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
eimandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég eimast | við eimumst | present (nútíð) |
ég eimist | við eimumst |
| þú eimast | þið eimist | þú eimist | þið eimist | ||
| hann, hún, það eimast | þeir, þær, þau eimast | hann, hún, það eimist | þeir, þær, þau eimist | ||
| past (þátíð) |
ég eimaðist | við eimuðumst | past (þátíð) |
ég eimaðist | við eimuðumst |
| þú eimaðist | þið eimuðust | þú eimaðist | þið eimuðust | ||
| hann, hún, það eimaðist | þeir, þær, þau eimuðust | hann, hún, það eimaðist | þeir, þær, þau eimuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
eimast (þú) | eimist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| eimastu | eimisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
eimaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
eimaður | eimuð | eimað | eimaðir | eimaðar | eimuð | |
| accusative (þolfall) |
eimaðan | eimaða | eimað | eimaða | eimaðar | eimuð | |
| dative (þágufall) |
eimuðum | eimaðri | eimuðu | eimuðum | eimuðum | eimuðum | |
| genitive (eignarfall) |
eimaðs | eimaðrar | eimaðs | eimaðra | eimaðra | eimaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
eimaði | eimaða | eimaða | eimuðu | eimuðu | eimuðu | |
| accusative (þolfall) |
eimaða | eimuðu | eimaða | eimuðu | eimuðu | eimuðu | |
| dative (þágufall) |
eimaða | eimuðu | eimaða | eimuðu | eimuðu | eimuðu | |
| genitive (eignarfall) |
eimaða | eimuðu | eimaða | eimuðu | eimuðu | eimuðu | |
Maquiritari
Pronunciation
Verb
eima
- (transitive) to smoke (tobacco)