στοιχειωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of στοιχειώνομαι (stoicheiónomai), passive voice of στοιχειώνω (stoicheióno, “haunt”)

Pronunciation

• IPA^(key): /sti.çoˈme.nos/ with synizesis of -χειω-
• Hyphenation: στοι‧χειω‧μέ‧νος

Participle

στοιχειωμένος • (stoicheioménos) m (feminine στοιχειωμένη, neuter στοιχειωμένο)

1. haunted, eerie

   Είναι ένα στοιχειωμένο σπίτι ― Eínai éna stoicheioméno spíti ― It is a haunted house

Declension

Declension of στοιχειωμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	στοιχειωμένος •	στοιχειωμένη •	στοιχειωμένο •	στοιχειωμένοι •	στοιχειωμένες •	στοιχειωμένα •
genitive	στοιχειωμένου •	στοιχειωμένης •	στοιχειωμένου •	στοιχειωμένων •	στοιχειωμένων •	στοιχειωμένων •
accusative	στοιχειωμένο •	στοιχειωμένη •	στοιχειωμένο •	στοιχειωμένους •	στοιχειωμένες •	στοιχειωμένα •
vocative	στοιχειωμένε •	στοιχειωμένη •	στοιχειωμένο •	στοιχειωμένοι •	στοιχειωμένες •	στοιχειωμένα •

Related terms

• στοιχειό n (stoicheió, “ghost”)
• στοιχειώνω (stoicheióno, “to haunt”)