naród

See also: narod and národ

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *narodъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.rut/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arut
• Syllabification: na‧ród

Noun

naród m inan

1. nation (group of people sharing aspects of language, culture, and/or ethnicity)

   Synonym: nacja

2. (colloquial, humorous, singular only) crowds, traffic

   Synonyms: ciżba, tłum

   Już niedługo święta, więc na drogach jak zwykle mnóstwo narodu.

   Holidays are coming, so as usual, there's tons of people on the roads.

   Tyle narodu w górach to dawno nie widziałem.

   I haven't seen such crowds in the mountains for a long time.

Declension

Declension of naród

	singular	plural
nominative	naród	narody
genitive	narodu	narodów
dative	narodowi	narodom
accusative	naród	narody
instrumental	narodem	narodami
locative	narodzie	narodach
vocative	narodzie	narody

Derived terms

adjective

• narodowy

 

adverb

• narodowo

 

noun

• narodowiec

 

Related terms

adjective

• narodowościowy

 

adverb

• narodowościowo

 

nouns

• narodowość
• narodzenie
• narodziny
• ONZ
• Organizacja Narodów Zjednoczonych

 

verbs

• narodzić
• unaradawiać
• unarodowić
• wynaradawiać
• wynarodowić

 

Further reading

• naród in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naród in Polish dictionaries at PWN