pokój

See also: pokoj

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pokojь. Compare Czech pokoj and Slovak pokoj.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.kuj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔkuj
• Syllabification: po‧kój

Noun

pokój m inan (diminutive pokoik)

1. peace (absence of conflict, violence, or war)
2. room (part of a building)

Declension

Declension of pokój

	singular	plural
nominative	pokój	pokoje
genitive	pokoju	pokojów/pokoi
dative	pokojowi	pokojom
accusative	pokój	pokoje
instrumental	pokojem	pokojami
locative	pokoju	pokojach
vocative	pokoju	pokoje

Derived terms

adjective

• antypokojowy
• pokojowy

 

adverb

• pokojowo

 

nouns

• pokoiczek
• pokojowa
• pokojowiec
• pokojowość
• pokojówka
• pokój dziecinny
• przedpokój

 

Related terms

adjectives

• spokojniutki
• spokojny

 

adverbs

• spoko
• spokojnie
• spokojniutko

 

nouns

• spokój
• uspokajacz

 

verbs

• uspokajać
• uspokoić
• zaspokajać
• zaspokoić

 

Related terms

noun

• spokój

 

Further reading

• pokój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokój in Polish dictionaries at PWN