czyściec

See also: czyścieć

Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech čistec, itself a calque of Latin purgatorium.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɘɕ.t͡ɕɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘɕt͡ɕɛt͡s
• Syllabification: czyś‧ciec

Noun

czyściec m inan

1. (Christianity) Purgatory
2. any plant of the genus Stachys
3. (Bukovina) grande wormwood, absinthe (Artemisia absinthium)

   Synonym: piołun

Declension

Declension of czyściec

	singular
nominative	czyściec
genitive	czyśćca
dative	czyśćcowi
accusative	czyściec
instrumental	czyśćcem
locative	czyśćcu
vocative	czyśćcu

Derived terms

• czyśćcowy

 

Related terms

• czystość
• czysty
• czyścić

 

Further reading

• czyściec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czyściec in Polish dictionaries at PWN