okrutnik

Polish

Etymology

From okrutny (“cruel”) +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈkrut.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utɲik
• Syllabification: o‧krut‧nik

Noun

okrutnik m pers (female equivalent okrutnica)

1. cruel, ruthless man

Declension

Declension of okrutnik

	singular	plural
nominative	okrutnik	okrutnicy/okrutniki (deprecative)
genitive	okrutnika	okrutników
dative	okrutnikowi	okrutnikom
accusative	okrutnika	okrutników
instrumental	okrutnikiem	okrutnikami
locative	okrutniku	okrutnikach
vocative	okrutniku	okrutnicy

Related terms

adjective

• okrutny

 

adverb

• okrutnie

 

noun

• okrucieństwo

 

Further reading

• okrutnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okrutnik in Polish dictionaries at PWN