focarius
Latin
Etymology
Found in Late Latin. From focus + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /foˈkaː.ri.us/, [fɔˈkäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /foˈka.ri.us/, [foˈkäːrius]
Noun
focārius m (genitive focāriī or focārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | focārius | focāriī |
Genitive | focāriī focārī1 |
focāriōrum |
Dative | focāriō | focāriīs |
Accusative | focārium | focāriōs |
Ablative | focāriō | focāriīs |
Vocative | focārie | focāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
Descendants
Adjective
focārius (feminine focāria, neuter focārium); first/second-declension adjective
- that which concerns the hearth
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | focārius | focāria | focārium | focāriī | focāriae | focāria | |
Genitive | focāriī | focāriae | focāriī | focāriōrum | focāriārum | focāriōrum | |
Dative | focāriō | focāriō | focāriīs | ||||
Accusative | focārium | focāriam | focārium | focāriōs | focāriās | focāria | |
Ablative | focāriō | focāriā | focāriō | focāriīs | |||
Vocative | focārie | focāria | focārium | focāriī | focāriae | focāria |
Descendants
References
- “focarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- focarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- focarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.