Datça

Turkish

Datça ilçesi

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دادجه (Dadca), itself from Ancient Greek Στάδια (Stádia).

Pronunciation

• IPA^(key): /dat.t͡ʃʰa/

Proper noun

Datça

1. A district of Muğla, Turkey

Declension

    declension of Datça

	singular	plural
nominative	Datça	Datçalar / Datça'lar
accusative	Datça'yı	Datçaları / Datça'ları
dative	Datça'ya	Datçalara / Datça'lara
locative	Datça'da	Datçalarda / Datça'larda
ablative	Datça'dan	Datçalardan / Datça'lardan
genitive	Datça'nın	Datçaların / Datça'ların

    possessive of Datça

	singular	plural
benim (my)	Datça'm	Datçalarım / Datça'larım
senin (your)	Datça'n	Datçaların / Datça'ların
onun (his/her/its)	Datça'sı	Datçaları / Datça'ları
bizim (our)	Datça'mız	Datçalarımız / Datça'larımız
sizin (your)	Datça'nız	Datçalarınız / Datça'larınız
onların (their)	Datça'sı / Datçaları / Datça'ları	Datçaları / Datça'ları

Derived terms

• Datçalı