Didim

Turkish

Didim ilçesi

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دیدیم (Didim), itself from Ancient Greek Δίδυμα (Díduma).

Pronunciation

• IPA^(key): /di.dim/

Proper noun

Didim

1. A town and district of Aydın, Turkey

Declension

    declension of Didim

	singular	plural
nominative	Didim	Didimler / Didim'ler
accusative	Didim'i	Didimleri / Didim'leri
dative	Didim'e	Didimlere / Didim'lere
locative	Didim'de	Didimlerde / Didim'lerde
ablative	Didim'den	Didimlerden / Didim'lerden
genitive	Didim'in	Didimlerin / Didim'lerin

    possessive of Didim

	singular	plural
benim (my)	Didim'im	Didimlerim / Didim'lerim
senin (your)	Didim'in	Didimlerin / Didim'lerin
onun (his/her/its)	Didim'i	Didimleri / Didim'leri
bizim (our)	Didim'imiz	Didimlerimiz / Didim'lerimiz
sizin (your)	Didim'iniz	Didimleriniz / Didim'leriniz
onların (their)	Didim'i / Didimleri / Didim'leri	Didimleri / Didim'leri

Derived terms

• Didimli