Enez

Turkish

Enez ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish اینوس (inos), from Ancient Greek Αίνος (Aínos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛ.nez/

Proper noun

Enez

1. A town and district of Edirne, Turkey

Declension

    declension of Enez

	singular	plural
nominative	Enez	Enezler / Enez'ler
accusative	Enez'i	Enezleri / Enez'leri
dative	Enez'e	Enezlere / Enez'lere
locative	Enez'de	Enezlerde / Enez'lerde
ablative	Enez'den	Enezlerden / Enez'lerden
genitive	Enez'in	Enezlerin / Enez'lerin

    possessive of Enez

	singular	plural
benim (my)	Enez'im	Enezlerim / Enez'lerim
senin (your)	Enez'in	Enezlerin / Enez'lerin
onun (his/her/its)	Enez'i	Enezleri / Enez'leri
bizim (our)	Enez'imiz	Enezlerimiz / Enez'lerimiz
sizin (your)	Enez'iniz	Enezleriniz / Enez'leriniz
onların (their)	Enez'i / Enezleri / Enez'leri	Enezleri / Enez'leri

Derived terms

• Enezli