Klöppel

German

Etymology

From kloppen (“to knock; to hit”). See there for more.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈklœpl̩/

• Audio:

  (file)

Noun

Klöppel m (genitive Klöppels, plural Klöppel)

1. clapper (the tongue of a bell)
2. lace bobbin

Derived terms

• Klöppelaufhängung
• klöppeln, Spitzenklöppelei, Klöppelspitze

Further reading

• “Klöppel” in Duden online