Manilius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology[edit]

Related to Mānius.

Pronunciation[edit]

Proper noun[edit]

Mānīlius m sg (genitive Mānīliī or Mānīlī); second declension

  1. a Roman nomen gentile, gens or "family name" famously held by:
    1. Manius Manilius, a Roman consul

Declension[edit]

Second-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Mānīlius
Genitive Mānīliī
Mānīlī1
Dative Mānīliō
Accusative Mānīlium
Ablative Mānīliō
Vocative Mānīlī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Derived terms[edit]

Adjective[edit]

Mānīlius (feminine Mānīlia, neuter Mānīlium); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to the gens Manilia.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Mānīlius Mānīlia Mānīlium Mānīliī Mānīliae Mānīlia
Genitive Mānīliī Mānīliae Mānīliī Mānīliōrum Mānīliārum Mānīliōrum
Dative Mānīliō Mānīliō Mānīliīs
Accusative Mānīlium Mānīliam Mānīlium Mānīliōs Mānīliās Mānīlia
Ablative Mānīliō Mānīliā Mānīliō Mānīliīs
Vocative Mānīlie Mānīlia Mānīlium Mānīliī Mānīliae Mānīlia

References[edit]

  • Manilius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • Manilius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.