Türklingel
German
Etymology
Tür (“door”) + Klingel (“bell”)
Pronunciation
Noun
Türklingel f (genitive Türklingel, plural Türklingeln)
Declension
Synonyms
Related terms
Further reading
- “Türklingel” in Duden online
Tür (“door”) + Klingel (“bell”)
Türklingel f (genitive Türklingel, plural Türklingeln)