Thesaurus:發芽

Thesaurus

發芽

Chinese

Verb

Sense: to sprout; to germinate; to bud

Synonyms

• 出息 (Hakka)
• 出穎／出颖 (Xiamen Hokkien)
• 出芽 (chūyá)
• 出苗 (chūmiáo)
• 出青 (Hokkien)
• 必目 (Hakka)
• 必筍／必笋 (Hakka)
• 抽筍／抽笋 (Hakka)
• 抽芽 (chōuyá)
• 暴穎／暴颖 (Xiamen Hokkien, Zhangzhou Hokkien)
• 暴筍／暴笋 (Hakka)
• 暴芽 (Hokkien)
• 權輿／权舆 (quányú) (literary)
• 爆穎／爆颖 (pok-íⁿ) (Taiwanese Hokkien)
• 爆芽 (bau⁴ nga⁴) (Gan, Zhangzhou Hokkien)
• 生筍／生笋 (Hakka)
• 生芽 (Hakka)
• 發穎／发颖 (Taiwanese Hokkien)
• 發芽／发芽 (fāyá)
• 綻筍／绽笋 (Hakka)
• 萌 (literary, or in compounds)
• 萌動／萌动 (méngdòng)
• 萌發／萌发 (méngfā)
• 萌芽 (méngyá)
• 露苗 (lòumiáo)