Tukholma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Finnish Wikipedia has an article on:
Wikipedia fi

Etymology[edit]

From Swedish Stockholm. For the -u-, compare tukki from Old Swedish stokker (whence modern Swedish stock, which is also the first component in Stockholm).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈtukholmɑ/, [ˈt̪ukho̞lmɑ̝]
  • Rhymes: -ukholmɑ
  • Syllabification(key): Tuk‧hol‧ma

Proper noun[edit]

Tukholma

  1. Stockholm (the capital city of Sweden)

Declension[edit]

Inflection of Tukholma (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative Tukholma
genitive Tukholman
partitive Tukholmaa
illative Tukholmaan
singular plural
nominative Tukholma
accusative nom. Tukholma
gen. Tukholman
genitive Tukholman
partitive Tukholmaa
inessive Tukholmassa
elative Tukholmasta
illative Tukholmaan
adessive Tukholmalla
ablative Tukholmalta
allative Tukholmalle
essive Tukholmana
translative Tukholmaksi
abessive Tukholmatta
instructive
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of Tukholma (Kotus type 10/koira, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative Tukholmani
accusative nom. Tukholmani
gen. Tukholmani
genitive Tukholmani
partitive Tukholmaani
inessive Tukholmassani
elative Tukholmastani
illative Tukholmaani
adessive Tukholmallani
ablative Tukholmaltani
allative Tukholmalleni
essive Tukholmanani
translative Tukholmakseni
abessive Tukholmattani
instructive
comitative
second-person singular possessor
singular plural
nominative Tukholmasi
accusative nom. Tukholmasi
gen. Tukholmasi
genitive Tukholmasi
partitive Tukholmaasi
inessive Tukholmassasi
elative Tukholmastasi
illative Tukholmaasi
adessive Tukholmallasi
ablative Tukholmaltasi
allative Tukholmallesi
essive Tukholmanasi
translative Tukholmaksesi
abessive Tukholmattasi
instructive
comitative
first-person plural possessor
singular plural
nominative Tukholmamme
accusative nom. Tukholmamme
gen. Tukholmamme
genitive Tukholmamme
partitive Tukholmaamme
inessive Tukholmassamme
elative Tukholmastamme
illative Tukholmaamme
adessive Tukholmallamme
ablative Tukholmaltamme
allative Tukholmallemme
essive Tukholmanamme
translative Tukholmaksemme
abessive Tukholmattamme
instructive
comitative
second-person plural possessor
singular plural
nominative Tukholmanne
accusative nom. Tukholmanne
gen. Tukholmanne
genitive Tukholmanne
partitive Tukholmaanne
inessive Tukholmassanne
elative Tukholmastanne
illative Tukholmaanne
adessive Tukholmallanne
ablative Tukholmaltanne
allative Tukholmallenne
essive Tukholmananne
translative Tukholmaksenne
abessive Tukholmattanne
instructive
comitative
third-person possessor
singular plural
nominative Tukholmansa
accusative nom. Tukholmansa
gen. Tukholmansa
genitive Tukholmansa
partitive Tukholmaansa
inessive Tukholmassaan
Tukholmassansa
elative Tukholmastaan
Tukholmastansa
illative Tukholmaansa
adessive Tukholmallaan
Tukholmallansa
ablative Tukholmaltaan
Tukholmaltansa
allative Tukholmalleen
Tukholmallensa
essive Tukholmanaan
Tukholmanansa
translative Tukholmakseen
Tukholmaksensa
abessive Tukholmattaan
Tukholmattansa
instructive
comitative

Derived terms[edit]