aanklage

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌklaː.ɣə/
• Hyphenation: aan‧kla‧ge

Etymology 1

From aanklagen.

Noun

aanklage f (plural aanklagen)

1. (obsolete) legal indictment, charge

Synonyms

• aanklacht

Verb

aanklage

1. (deprecated template usage) (archaic) singular present subjunctive of aanklagen (when using a subclause)

Anagrams

• klage aan