abalienaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of abaliēnō.
Participle[edit]
abaliēnātūrus (feminine abaliēnātūra, neuter abaliēnātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abaliēnātūrus | abaliēnātūra | abaliēnātūrum | abaliēnātūrī | abaliēnātūrae | abaliēnātūra | |
Genitive | abaliēnātūrī | abaliēnātūrae | abaliēnātūrī | abaliēnātūrōrum | abaliēnātūrārum | abaliēnātūrōrum | |
Dative | abaliēnātūrō | abaliēnātūrō | abaliēnātūrīs | ||||
Accusative | abaliēnātūrum | abaliēnātūram | abaliēnātūrum | abaliēnātūrōs | abaliēnātūrās | abaliēnātūra | |
Ablative | abaliēnātūrō | abaliēnātūrā | abaliēnātūrō | abaliēnātūrīs | |||
Vocative | abaliēnātūre | abaliēnātūra | abaliēnātūrum | abaliēnātūrī | abaliēnātūrae | abaliēnātūra |