abojem

Old Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /abɔjɛm/
• IPA^(key): (15^th CE) /abɔjɛm/

Conjunction

abojem

1. (attested in Masovia) because, for

   Synonyms: abo, abociem, abowiem, albo

   • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXIV, page 362:

     Aboyem nye byl gemv na zatraczene nam ignis ille non ad interitum... ipsius fuit

     [Abojem nie był jemu na zatracenie nam ignis ille non ad interitum... ipsius fuit]

   • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 290:

     A thy dzyeczyą prorokyem navysszego bądzyesz vezvan, aboyem *vprzeydzysz przed oblyczym pana gothovacz drogy yego kv danyv navky zbavyenya lyvdv yego na odpuszczenye grzechow

     [A ty, dziecię, prorokiem nawyszszego będziesz wezwan, abojem uprze[j]dzisz przed obliczym Pana gotować drogi jego ku daniu nauki zbawienia ludu jego na odpuszczenie grzechow]

Descendants

• Middle Polish: abojem

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “abojem”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish abojem.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /aˈbɔ.jɛm/

Conjunction

abojem

1. introduces a clause clarifying the previous one

   Synonym: abociem

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “abojem”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]