From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
afamiar
- to hunger, be/go hungry
Conjugation of afamiar
infinitive
|
afamiar
|
gerund
|
afamiando
|
past participle
|
m afamiáu, f afamiada, n afamiao, m pl afamiaos, f pl afamiaes
|
person
|
first singular yo
|
second singular tu
|
third singular él/elli
|
first plural nosotros/nós
|
second plural vosotros/vós
|
third plural ellos
|
indicative
|
present
|
afamio
|
afamies
|
afamia
|
afamiamos
|
afamiáis
|
afamien
|
imperfect
|
afamiaba
|
afamiabes
|
afamiaba
|
afamiábemos, afamiábamos
|
afamiabeis, afamiabais
|
afamiaben
|
preterite
|
afamié
|
afamiasti, afamiesti
|
afamió
|
afamiemos
|
afamiastis, afamiestis
|
afamiaron
|
pluperfect
|
afamiare, afamiara
|
afamiares, afamiaras
|
afamiare, afamiara
|
afamiáremos, afamiáramos
|
afamiareis, afamiarais
|
afamiaren, afamiaran
|
future
|
afamiaré
|
afamiarás
|
afamiará
|
afamiaremos
|
afamiaréis
|
afamiarán
|
conditional
|
afamiaría
|
afamiaríes
|
afamiaría
|
afamiaríemos, afamiaríamos
|
afamiaríeis, afamiaríais
|
afamiaríen
|
subjunctive
|
present
|
afamie
|
afamies, afamias
|
afamie
|
afamiemos
|
afamiéis
|
afamien, afamian
|
imperfect
|
afamiare, afamiara
|
afamiares, afamiaras
|
afamiare, afamiara
|
afamiáremos, afamiáramos
|
afamiareis, afamiarais
|
afamiaren, afamiaran
|
imperative
|
—
|
afamia
|
—
|
—
|
afamiái
|
—
|