afflicturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of afflīgō.
Participle[edit]
afflīctūrus (feminine afflīctūra, neuter afflīctūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | afflīctūrus | afflīctūra | afflīctūrum | afflīctūrī | afflīctūrae | afflīctūra | |
Genitive | afflīctūrī | afflīctūrae | afflīctūrī | afflīctūrōrum | afflīctūrārum | afflīctūrōrum | |
Dative | afflīctūrō | afflīctūrō | afflīctūrīs | ||||
Accusative | afflīctūrum | afflīctūram | afflīctūrum | afflīctūrōs | afflīctūrās | afflīctūra | |
Ablative | afflīctūrō | afflīctūrā | afflīctūrō | afflīctūrīs | |||
Vocative | afflīctūre | afflīctūra | afflīctūrum | afflīctūrī | afflīctūrae | afflīctūra |