alnomo

Esperanto

Etymology

From al +‎ nomo, a calque of Latin agnōmen.

Pronunciation

• IPA^(key): [alˈnomo]
• Rhymes: -omo
• Hyphenation: al‧no‧mo

Noun

alnomo (accusative singular alnomon, plural alnomoj, accusative plural alnomojn)

1. an additional name: nickname; surname; cognomen
   • Bertil Nilsson (translator), La Volo de l'Ĉielo (Himlens vilja) by Artur Lundkvist,

     Li nomiĝis Timuĝin, tio estis lia frua nomo en la tempo antaŭ ol li fariĝis la Ĥano kaj ricevis la timigan regentonomon, kaj lia patro estis Jesugaj, kun alnomo Bagatur, La Forta [...]

     His name was Timujin—that was his name earlier, before he became Khan and received the dread regent’s title— and his father was Yesugei, with the additional title of Baghatur, the Strong [...]

   • Vladimír Váňa (translator), Aventuroj de la Brava Soldato Švejk dum la Mondmilito (The Good Soldier Švejk) by Jaroslav Hašek, Part 3, Chapter 3,

     “Furzulo” en soldata terminologio estis delonge uzata kun granda ŝato, kaj tiu ĉi honora alnomo apartenis ĉefe al koloneloj aŭ iom aĝaj kapitanoj kaj majoroj, kaj estis tio certa pli alta grado de uzataj vortoj “kanajla maljunulaĉo”.

     In the army vocabulary the word ‘fart’ had been in favourite use from time immemorial and in the main this honourable title was bestowed on colonels or senior captains and majors, and it indicated a degree higher than the commonly used term: ‘Bloody old man’. (Cecil Parrott translation, Heinemann, 1973)

   Synonym: kromnomo