ambiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of ambiō.
Participle[edit]
ambītūrus m (feminine ambītūra, neuter ambītūrum); first/second declension
- about to skirt
Inflection[edit]
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ambītūrus | ambītūra | ambītūrum | ambītūrī | ambītūrae | ambītūra | |
Genitive | ambītūrī | ambītūrae | ambītūrī | ambītūrōrum | ambītūrārum | ambītūrōrum | |
Dative | ambītūrō | ambītūrō | ambītūrīs | ||||
Accusative | ambītūrum | ambītūram | ambītūrum | ambītūrōs | ambītūrās | ambītūra | |
Ablative | ambītūrō | ambītūrā | ambītūrō | ambītūrīs | |||
Vocative | ambītūre | ambītūra | ambītūrum | ambītūrī | ambītūrae | ambītūra |