anakolutyczny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From anakolut +‎ -yczny. First attested in 1893.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /a.na.kɔ.luˈtɨt͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧na‧ko‧lu‧tycz‧ny

Adjective[edit]

anakolutyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, grammar, rhetoric) anacoluthic; anacoluthon
    konstrsukcja anakolutyczna ― anacoluthic construction

Declension[edit]

Declension of anakolutyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative anakolutyczny anakolutyczna anakolutyczne anakolutyczni anakolutyczne
genitive anakolutycznego anakolutycznej anakolutycznego anakolutycznych
dative anakolutycznemu anakolutycznej anakolutycznemu anakolutycznym
accusative anakolutycznego anakolutyczny anakolutyczną anakolutyczne anakolutycznych anakolutyczne
instrumental anakolutycznym anakolutyczną anakolutycznym anakolutycznymi
locative anakolutycznym anakolutycznej anakolutycznym anakolutycznych

References[edit]

  1. ^ Jan Bystroń (1893) Drobne przyczynki do składni polskiej z uwzględnieniem składni języków klasycznych. 2, Przyczynki do składni polskiej‎[1] (in Polish), page 16

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=anakolutyczny&oldid=78085833"