andur
Dalmatian
Alternative forms
Etymology
Cf. Italian andare.
Verb
andur
Related terms
See also
Estonian
Etymology 1
Cognate with Ingrian antura, Finnish antura, Old Norse ǫndurr (“snowshoe”) and Swedish andor.
Noun
andur (genitive andru, partitive andrut)
Declension
Declension of andur (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | andur | andrud | |
accusative | nom. | ||
gen. | andru | ||
genitive | andrute | ||
partitive | andrut | andruid | |
illative | andrusse | andrutesse andruisse | |
inessive | andrus | andrutes andruis | |
elative | andrust | andrutest andruist | |
allative | andrule | andrutele andruile | |
adessive | andrul | andrutel andruil | |
ablative | andrult | andrutelt andruilt | |
translative | andruks | andruteks andruiks | |
terminative | andruni | andruteni | |
essive | andruna | andrutena | |
abessive | andruta | andruteta | |
comitative | andruga | andrutega |
Synonyms
Etymology 2
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
andur (genitive anduri, partitive andurit)
Declension
Declension of andur (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | andur | andurid | |
accusative | nom. | ||
gen. | anduri | ||
genitive | andurite | ||
partitive | andurit | andureid | |
illative | andurisse | anduritesse andureisse | |
inessive | anduris | andurites andureis | |
elative | andurist | anduritest andureist | |
allative | andurile | anduritele andureile | |
adessive | anduril | anduritel andureil | |
ablative | andurilt | anduritelt andureilt | |
translative | anduriks | anduriteks andureiks | |
terminative | andurini | anduriteni | |
essive | andurina | anduritena | |
abessive | andurita | anduriteta | |
comitative | anduriga | anduritega |