animatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of animō.
Participle
[edit]animātus (feminine animāta, neuter animātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | animātus | animāta | animātum | animātī | animātae | animāta | |
Genitive | animātī | animātae | animātī | animātōrum | animātārum | animātōrum | |
Dative | animātō | animātō | animātīs | ||||
Accusative | animātum | animātam | animātum | animātōs | animātās | animāta | |
Ablative | animātō | animātā | animātō | animātīs | |||
Vocative | animāte | animāta | animātum | animātī | animātae | animāta |
References
[edit]- “animatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “animatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- animatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- animate and inanimate nature: animata (animalia) inanimaque (not inanimata)
- animate and inanimate nature: animata (animalia) inanimaque (not inanimata)