arastelematon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

arastella +‎ -maton

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɑrɑstelemɑton/, [ˈɑ̝rɑ̝s̠ˌte̞le̞ˌmɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification(key): a‧ras‧te‧le‧ma‧ton

Adjective[edit]

arastelematon (comparative arastelemattomampi, superlative arastelemattomin)

  1. unhesitating

Declension[edit]

Inflection of arastelematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative arastelematon arastelemattomat
genitive arastelemattoman arastelemattomien
partitive arastelematonta arastelemattomia
illative arastelemattomaan arastelemattomiin
singular plural
nominative arastelematon arastelemattomat
accusative nom. arastelematon arastelemattomat
gen. arastelemattoman
genitive arastelemattoman arastelemattomien
arastelematontenrare
partitive arastelematonta arastelemattomia
inessive arastelemattomassa arastelemattomissa
elative arastelemattomasta arastelemattomista
illative arastelemattomaan arastelemattomiin
adessive arastelemattomalla arastelemattomilla
ablative arastelemattomalta arastelemattomilta
allative arastelemattomalle arastelemattomille
essive arastelemattomana arastelemattomina
translative arastelemattomaksi arastelemattomiksi
abessive arastelemattomatta arastelemattomitta
instructive arastelemattomin
comitative arastelemattomine
Possessive forms of arastelematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative arastelemattomani arastelemattomani
accusative nom. arastelemattomani arastelemattomani
gen. arastelemattomani
genitive arastelemattomani arastelemattomieni
arastelematontenirare
partitive arastelematontani arastelemattomiani
inessive arastelemattomassani arastelemattomissani
elative arastelemattomastani arastelemattomistani
illative arastelemattomaani arastelemattomiini
adessive arastelemattomallani arastelemattomillani
ablative arastelemattomaltani arastelemattomiltani
allative arastelemattomalleni arastelemattomilleni
essive arastelemattomanani arastelemattominani
translative arastelemattomakseni arastelemattomikseni
abessive arastelemattomattani arastelemattomittani
instructive
comitative arastelemattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative arastelemattomasi arastelemattomasi
accusative nom. arastelemattomasi arastelemattomasi
gen. arastelemattomasi
genitive arastelemattomasi arastelemattomiesi
arastelematontesirare
partitive arastelematontasi arastelemattomiasi
inessive arastelemattomassasi arastelemattomissasi
elative arastelemattomastasi arastelemattomistasi
illative arastelemattomaasi arastelemattomiisi
adessive arastelemattomallasi arastelemattomillasi
ablative arastelemattomaltasi arastelemattomiltasi
allative arastelemattomallesi arastelemattomillesi
essive arastelemattomanasi arastelemattominasi
translative arastelemattomaksesi arastelemattomiksesi
abessive arastelemattomattasi arastelemattomittasi
instructive
comitative arastelemattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative arastelemattomamme arastelemattomamme
accusative nom. arastelemattomamme arastelemattomamme
gen. arastelemattomamme
genitive arastelemattomamme arastelemattomiemme
arastelematontemmerare
partitive arastelematontamme arastelemattomiamme
inessive arastelemattomassamme arastelemattomissamme
elative arastelemattomastamme arastelemattomistamme
illative arastelemattomaamme arastelemattomiimme
adessive arastelemattomallamme arastelemattomillamme
ablative arastelemattomaltamme arastelemattomiltamme
allative arastelemattomallemme arastelemattomillemme
essive arastelemattomanamme arastelemattominamme
translative arastelemattomaksemme arastelemattomiksemme
abessive arastelemattomattamme arastelemattomittamme
instructive
comitative arastelemattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative arastelemattomanne arastelemattomanne
accusative nom. arastelemattomanne arastelemattomanne
gen. arastelemattomanne
genitive arastelemattomanne arastelemattomienne
arastelematontennerare
partitive arastelematontanne arastelemattomianne
inessive arastelemattomassanne arastelemattomissanne
elative arastelemattomastanne arastelemattomistanne
illative arastelemattomaanne arastelemattomiinne
adessive arastelemattomallanne arastelemattomillanne
ablative arastelemattomaltanne arastelemattomiltanne
allative arastelemattomallenne arastelemattomillenne
essive arastelemattomananne arastelemattominanne
translative arastelemattomaksenne arastelemattomiksenne
abessive arastelemattomattanne arastelemattomittanne
instructive
comitative arastelemattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative arastelemattomansa arastelemattomansa
accusative nom. arastelemattomansa arastelemattomansa
gen. arastelemattomansa
genitive arastelemattomansa arastelemattomiensa
arastelematontensarare
partitive arastelematontaan
arastelematontansa
arastelemattomiaan
arastelemattomiansa
inessive arastelemattomassaan
arastelemattomassansa
arastelemattomissaan
arastelemattomissansa
elative arastelemattomastaan
arastelemattomastansa
arastelemattomistaan
arastelemattomistansa
illative arastelemattomaansa arastelemattomiinsa
adessive arastelemattomallaan
arastelemattomallansa
arastelemattomillaan
arastelemattomillansa
ablative arastelemattomaltaan
arastelemattomaltansa
arastelemattomiltaan
arastelemattomiltansa
allative arastelemattomalleen
arastelemattomallensa
arastelemattomilleen
arastelemattomillensa
essive arastelemattomanaan
arastelemattomanansa
arastelemattominaan
arastelemattominansa
translative arastelemattomakseen
arastelemattomaksensa
arastelemattomikseen
arastelemattomiksensa
abessive arastelemattomattaan
arastelemattomattansa
arastelemattomittaan
arastelemattomittansa
instructive
comitative arastelemattomineen
arastelemattominensa

Participle[edit]

arastelematon

  1. negative participle of arastella