artykulacyjnie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From artykulacyjny +‎ -ie. First attested in 1907.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ar.tɨ.ku.laˈt͡sɨj.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɨjɲɛ
  • Syllabification: ar‧ty‧ku‧la‧cyj‧nie

Adverb[edit]

artykulacyjnie (not comparable)

  1. in an articulational way

Related terms[edit]

nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ Akademja Umiejętności w Krakowie. Komisja Językowa (1907) Materyały i prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie[1], volumes 2-3, Nakł. Akademii Umiejętności, page 331:W każdym razie o nie jest nigdy artykulacyjnie wprost równe u, é prawie nigdy równe y.
  2. ^ artykulacyjnie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]