auricularis
Latin
Etymology
From auris (“ear”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /au̯.ri.kuˈlaː.ris/, [äu̯rɪkʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /au̯.ri.kuˈla.ris/, [äu̯rikuˈläːris]
Adjective
auriculāris (neuter auriculāre); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | auriculāris | auriculāre | auriculārēs | auriculāria | |
Genitive | auriculāris | auriculārium | |||
Dative | auriculārī | auriculāribus | |||
Accusative | auriculārem | auriculāre | auriculārēs auriculārīs |
auriculāria | |
Ablative | auriculārī | auriculāribus | |||
Vocative | auriculāris | auriculāre | auriculārēs | auriculāria |
Related terms
Descendants
- English: auricular, auricularia
- French: oreiller
Noun
auriculāris m (genitive auriculāris); third declension
- the little finger (short for auriculāris digitus)
Declension
Third-declension noun (i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | auriculāris | auriculārēs |
Genitive | auriculāris | auriculārium |
Dative | auriculārī | auriculāribus |
Accusative | auriculārem | auriculārēs auriculārīs |
Ablative | auriculāre | auriculāribus |
Vocative | auriculāris | auriculārēs |
References
- auricularis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)