aydede
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Ottoman Turkish آیدده (aydede),[1] from آی (ay) and دده (dede),[2][3] equivalent to ay (“the Moon; a month”) + dede (“grandfather, grandpa”), literally “grandpa Moon”.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
aydede (definite accusative aydedeyi, uncountable)
- (childish) the Moon
- 2019 Feb, Victor HUGO, translated by İsmet Birkan, Notre-Dame’ın Kamburu, Can Yayınları, →ISBN, page 610:
- Hey, Üstat, tuhaf açılar yapan şu siyah damlara bakar mısınız! Şuraya, aydedenin kabuğu kırılmış bir yumurta sarısı gibi ezilip yayıldığı şu alçak, örümcek ağını andıran, bulanık ve kirli bulut kümesinin altına?
- Only look, master, at that group of black roofs which form such singular angles—there, beneath that mass of low, streaky, dirty-looking clouds, in which the moon appears smashed and spread about like the yolk of a broken egg.
- (regional, Amasya, Ankara) sunflower
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | aydede | |
| Definite accusative | aydedeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | aydede | — |
| Definite accusative | aydedeyi | — |
| Dative | aydedeye | — |
| Locative | aydedede | — |
| Ablative | aydededen | — |
| Genitive | aydedenin | — |
Derived terms[edit]
References[edit]
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “آیدده”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 60
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “ay”, in Nişanyan Sözlük
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “dede”, in Nişanyan Sözlük
Further reading[edit]
- “aydede”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ay dede”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 369