ayraç

Turkish

Etymology

Morphologically ayır- +‎ -aç.

Noun

ayraç (definite accusative ayracı, plural ayraçlar)

1. separator, bookmark

Declension

Inflection
Nominative	ayraç
Definite accusative	ayracı
	Singular	Plural
Nominative	ayraç	ayraçlar
Definite accusative	ayracı	ayraçları
Dative	ayraca	ayraçlara
Locative	ayraçta	ayraçlarda
Ablative	ayraçtan	ayraçlardan
Genitive	ayracın	ayraçların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ayracım ayraçlarım 2nd singular ayracın ayraçların 3rd singular ayracı ayraçları 1st plural ayracımız ayraçlarımız 2nd plural ayracınız ayraçlarınız 3rd plural ayraçları ayraçları Definite accusative Singular Plural 1st singular ayracımı ayraçlarımı 2nd singular ayracını ayraçlarını 3rd singular ayracını ayraçlarını 1st plural ayracımızı ayraçlarımızı 2nd plural ayracınızı ayraçlarınızı 3rd plural ayraçlarını ayraçlarını Dative Singular Plural 1st singular ayracıma ayraçlarıma 2nd singular ayracına ayraçlarına 3rd singular ayracına ayraçlarına 1st plural ayracımıza ayraçlarımıza 2nd plural ayracınıza ayraçlarınıza 3rd plural ayraçlarına ayraçlarına Locative Singular Plural 1st singular ayracımda ayraçlarımda 2nd singular ayracında ayraçlarında 3rd singular ayracında ayraçlarında 1st plural ayracımızda ayraçlarımızda 2nd plural ayracınızda ayraçlarınızda 3rd plural ayraçlarında ayraçlarında Ablative Singular Plural 1st singular ayracımdan ayraçlarımdan 2nd singular ayracından ayraçlarından 3rd singular ayracından ayraçlarından 1st plural ayracımızdan ayraçlarımızdan 2nd plural ayracınızdan ayraçlarınızdan 3rd plural ayraçlarından ayraçlarından Genitive Singular Plural 1st singular ayracımın ayraçlarımın 2nd singular ayracının ayraçlarının 3rd singular ayracının ayraçlarının 1st plural ayracımızın ayraçlarımızın 2nd plural ayracınızın ayraçlarınızın 3rd plural ayraçlarının ayraçlarının