búningur

Icelandic

Etymology

From búna +‎ -ingur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpuːniŋkʏr/
• Rhymes: -uːniŋkʏr

Noun

búningur m (genitive singular búnings, nominative plural búningar)

1. outfit
2. clothing, apparel
3. costume

Declension

declension of búningur

m-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	búningur	búningurinn	búningar	búningarnir
accusative	búning	búninginn	búninga	búningana
dative	búningi	búningnum	búningum	búningunum
genitive	búnings	búningsins	búninga	búninganna