búta

See also: buta, butà, butą, -buta, ˈbuta, and ɓūtà

Icelandic[edit]

búta (weak verb, third-person singular past indicative bútaði, supine bútað)

búta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að búta
supine (sagnbót)		bútað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bútandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég búta	við bútum	present (nútíð)	ég búti	við bútum
	þú bútar	þið bútið		þú bútir	þið bútið
	hann, hún, það bútar	þeir, þær, þau búta		hann, hún, það búti	þeir, þær, þau búti

past (þátíð)	ég bútaði	við bútuðum	past (þátíð)	ég bútaði	við bútuðum
	þú bútaðir	þið bútuðuð		þú bútaðir	þið bútuðuð
	hann, hún, það bútaði	þeir, þær, þau bútuðu		hann, hún, það bútaði	þeir, þær, þau bútuðu

imperative (boðháttur)	búta (þú)	bútið (þið)
	bútaðu	bútiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bútast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bútast
supine (sagnbót)		bútast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bútandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bútast	við bútumst	present (nútíð)	ég bútist	við bútumst
	þú bútast	þið bútist		þú bútist	þið bútist
	hann, hún, það bútast	þeir, þær, þau bútast		hann, hún, það bútist	þeir, þær, þau bútist

past (þátíð)	ég bútaðist	við bútuðumst	past (þátíð)	ég bútaðist	við bútuðumst
	þú bútaðist	þið bútuðust		þú bútaðist	þið bútuðust
	hann, hún, það bútaðist	þeir, þær, þau bútuðust		hann, hún, það bútaðist	þeir, þær, þau bútuðust

imperative (boðháttur)	bútast (þú)	bútist (þið)
	bútastu	bútisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bútaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bútaður	bútuð	bútað	bútaðir	bútaðar	bútuð
accusative (þolfall)	bútaðan	bútaða	bútað	bútaða	bútaðar	bútuð
dative (þágufall)	bútuðum	bútaðri	bútuðu	bútuðum	bútuðum	bútuðum
genitive (eignarfall)	bútaðs	bútaðrar	bútaðs	bútaðra	bútaðra	bútaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bútaði	bútaða	bútaða	bútuðu	bútuðu	bútuðu
accusative (þolfall)	bútaða	bútuðu	bútaða	bútuðu	bútuðu	bútuðu
dative (þágufall)	bútaða	bútuðu	bútaða	bútuðu	bútuðu	bútuðu
genitive (eignarfall)	bútaða	bútuðu	bútaða	bútuðu	bútuðu	bútuðu