bağımsız

Turkish

Etymology

From bağım +‎ -sız. Replaced the Arabic borrowing müstakil.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

bağımsız (definite accusative bağımsızı, plural bağımsızlar)

1. independent [from 1945]

Derived terms

• bağımsızlık

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “bağımsız”, in Nişanyan Sözlük