bağcı
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish باغجی (bağcı) – By surface analysis, bağ (“vineyard”) + -cı (occupational suffix).
Noun[edit]
bağcı (definite accusative bağcıyı, plural bağcılar)
Declension[edit]
Further reading[edit]
- “bağcı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “bağcı”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı