baźnienie

Old Polish

Etymology

From *baźnić + -enie, a contracted form of *bojaźnić, itself from bojaźń + -ić. First attested in the 15ht century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /baːʑɲɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /bɒʑɲɛɲe/

Noun

baźnienie n

1. (attested in Lesser Poland, Sieradz-Łęczyca) fear
   • 1887 [Fifteenth century], Wacław Ubogi z Brodni, edited by Lucjan Malinowski, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski‎^[1], Krakow, Brodnia, page gl. 69:

     Basnyenye metus

     [Baźnienie metus]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “baźnienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN