barwierz

Old Polish

Etymology

Borrowed from Italian barbiere. First attested in c. 1500.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /barvjɛːr̝/
• IPA^(key): (15^th CE) /barvjer̝/

Noun

barwierz m animacy unattested

1. barber
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], page 2:

     Barvyerz barbitonsor; barvyerze cirurgici, medici wlnerum

     [Barwierz barbitonsor; barwierze cirurgici, medici vulnerum]

Derived terms

noun

• barbirzka

 

Descendants

• Polish: balwierz

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “barwierz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbar.vjeʂ/, /ˈbar.vjer̝/

Noun

barwierz m pers (female equivalent barwierka)

1. Middle Polish form of balwierz

Declension

Attested forms of barwierz

	singular	plural
nominative	barwierz	barwierze
genitive	barwierza	barwierzów
dative	barwierzowi	barwierzom
accusative	barwierza	barwierze
instrumental	barwierzem	barwierzami
locative	barwierzu	—
vocative	barwierzu	—

Further reading

• M. Arcta Słownik Staropolski/Barwierz on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl