barwica

See also: barwicą

Old Polish

Etymology

From barwa +‎ -ica. First attested in 1439.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /barvit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /barvit͡sa/

Noun

barwica f

1. true forget-me-not, Myosotis scorpioides

   Synonym: barwik

   • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[1], number 1203:

     Barwycza gracilla

     [Barwica gracilla]

2. The meaning of this term is uncertain.
   • 1868 [1439], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[2], volume XII, page 74:

     Mathias... inculparat homines de Bukaczowcze pro furticinio videlicet equo, byszahi, in quibus barwicza et palmares, calige, calcei, cyrotece, frene fuerunt

     [Mathias... inculparat homines de Bukaczowce pro furticinio videlicet equo, bisahy, in quibus barwica et palmares, calige, calcei, cyrotece, frene fuerunt]

Related terms

adjectives

• barwiony

 

nouns

• barewnik
• barwa
• barwierz
• barwik
• barwina

 

verbs

• barwić impf

 

Descendants

• Polish: barwica

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “barwica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• barwicza (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish barwica. By surface analysis, barwa +‎ -ica.

Pronunciation

• IPA^(key): /barˈvi.t͡sa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /barˈvi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: bar‧wi‧ca

Noun

barwica f (diminutive barwiczka)

1. discoloration of wood
2. (obsolete) hay, fur, straw, or tow for covering furniture
3. (obsolete, cosmetics) rouge; lipstick; whitening
4. (obsolete) woodruff (Galium odoratum)
5. (obsolete, pathology) chromatosis
6. (obsolete) color of fabric
7. (Middle Polish) dye, pigment

Declension

Declension of barwica

	singular	plural
nominative	barwica	barwice
genitive	barwicy	barwic
dative	barwicy	barwicom
accusative	barwicę	barwice
instrumental	barwicą	barwicami
locative	barwicy	barwicach
vocative	barwico	barwice

Further reading

• barwica in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “barwica”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (27.10.2008) “BARWICA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “barwica”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “barwica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “barwica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 101
• barwica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego