barwić

Old Polish

Etymology

From barwa +‎ -ić. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /barvit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /barvit͡ɕ/

Verb

barwić impf

1. (attested in) to dye (to change the color of)
   • 1901 [15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 97:

     Korzenye, ktorim sukno barwya

     [Korzenie, ktorym sukno barwią]

2. (attested in Lesser Poland) to pad or stuff or comb cloth
   • 1876-1929 [1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[1], volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 494:

     Barwycz cartare

     [Barwić cardare]

Derived terms

adjectives

• barwiony

 

Related terms

nouns

• barewnik
• barwa
• barwica
• barwierz
• barwik
• barwina

 

Descendants

• Polish: barwić

References

• Boryś, Wiesław (2005) “barwa”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “barwa”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “barwić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “barwić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish barwić. By surface analysis, barwa +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbar.vit͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbar.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arvit͡ɕ
• Syllabification: bar‧wić

Verb

barwić impf

1. (transitive) to characterize (to depict someone or something a particular way)

   Synonym: charakteryzować

2. (transitive) to dye (to change the color of with dyes) [with na (+ accusative or adverb) ‘what color’] [with czym ‘with what’]

   Synonyms: farbować, ubarwiać, zabarwiać

3. (transitive) to colorize (to cause something to have a particular color)
4. (intransitive, hunting, of an animal) to bleed (to release blood)

   Synonym: farbować

5. (obsolete) to don livery; to put on a uniform
6. (obsolete) to stuff furniture or to cover it with something such as straw
7. (reflexive with się) to become dyed

   Synonyms: farbować się, ubarwiać się, zabarwiać się

8. (reflexive with się) to be colored by; to stand out (to be characterized by one's colors in contrast to things around one)
9. (reflexive with się, Middle Polish) to colorize oneself (to make oneself out better than one really is)

Conjugation

Conjugation of barwić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		barwić
present tense	1st	barwię			barwimy
	2nd	barwisz			barwicie
	3rd	barwi			barwią
	impersonal	barwi się
past tense	1st	barwiłem, -(e)m barwił	barwiłam, -(e)m barwiła	barwiłom, -(e)m barwiło	barwiliśmy, -(e)śmy barwili	barwiłyśmy, -(e)śmy barwiły
	2nd	barwiłeś, -(e)ś barwił	barwiłaś, -(e)ś barwiła	barwiłoś, -(e)ś barwiło	barwiliście, -(e)ście barwili	barwiłyście, -(e)ście barwiły
	3rd	barwił	barwiła	barwiło	barwili	barwiły
	impersonal	barwiono
future tense	1st	będę barwił, będę barwić	będę barwiła, będę barwić	będę barwiło, będę barwić	będziemy barwili, będziemy barwić	będziemy barwiły, będziemy barwić
	2nd	będziesz barwił, będziesz barwić	będziesz barwiła, będziesz barwić	będziesz barwiło, będziesz barwić	będziecie barwili, będziecie barwić	będziecie barwiły, będziecie barwić
	3rd	będzie barwił, będzie barwić	będzie barwiła, będzie barwić	będzie barwiło, będzie barwić	będą barwili, będą barwić	będą barwiły, będą barwić
	impersonal	będzie barwić się
conditional	1st	barwiłbym, bym barwił	barwiłabym, bym barwiła	barwiłobym, bym barwiło	barwilibyśmy, byśmy barwili	barwiłybyśmy, byśmy barwiły
	2nd	barwiłbyś, byś barwił	barwiłabyś, byś barwiła	barwiłobyś, byś barwiło	barwilibyście, byście barwili	barwiłybyście, byście barwiły
	3rd	barwiłby, by barwił	barwiłaby, by barwiła	barwiłoby, by barwiło	barwiliby, by barwili	barwiłyby, by barwiły
	impersonal	barwiono by
imperative	1st	niech barwię			barwmy
	2nd	barw			barwcie
	3rd	niech barwi			niech barwią
active adjectival participle		barwiący	barwiąca	barwiące	barwiący	barwiące
passive adjectival participle		barwiony	barwiona	barwione	barwieni	barwione
contemporary adverbial participle		barwiąc
verbal noun		barwienie

Derived terms

noun

• barwidło

 

verbs

• odbarwić pf, odbarwiać impf
• podbarwić pf, podbarwiać impf
• przebarwić pf, przebarwiać impf
• rozbarwić pf, rozbarwiać impf
• ubarwić pf, ubarwiać impf
• wbarwić pf
• wybarwić pf, wybarwiać impf
• zabarwić pf, zabarwiać impf

 

Related terms

adjectives

• barwnikotwórczy
• barwnikowy
• barwny

 

adverb

• barwnie

 

nouns

• barwa
• barwnik
• barwnikarstwo

 

Further reading

• barwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• barwić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• barwić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “barwić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “barwić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (18.02.2016) “BARWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “barwić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “barwić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “barwić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 101
• barwić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego