don

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Appendix:Variations of "don"

English[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Latin dominus (“lord, head of household”), akin to Spanish don and Italian don; from domus (“house”). Doublet of dom. Compare dominie.

Noun[edit]

don (plural dons)

  1. A university professor, particularly one at Oxford or Cambridge.
  2. An employee of a university residence who lives among the student residents.
  3. A mafia boss.
Derived terms[edit]
Translations[edit]
professor — see professor

Etymology 2[edit]

A contraction of Middle English do on (“put on”), from Old English dōn on. Compare also doff, dup, dout.

Verb[edit]

don (third-person singular simple present dons, present participle donning, simple past and past participle donned)

  1. (transitive, clothing) To put on, to dress in.
    To don one's clothes.
    • 1886-88, Burton, Richard Francis, The Supplemental Nights to the Thousand Nights and a Night:
      Now when he had reached the King's capital wherein was Alaeddin, he alighted at one of the Kháns; and, when he had rested from the weariness of wayfare, he donned his dress and went down to wander about the streets, where he never passed a group without hearing them prate about the pavilion and its grandeur and vaunt the beauty of Alaeddin and his lovesomeness, his liberality and generosity, his fine manners and his good morals.
Synonyms[edit]
Antonyms[edit]
  • (put on clothes): doff
Derived terms[edit]
Translations[edit]
See also[edit]

Anagrams[edit]

Albanian[edit]

Alternative forms[edit]

  • do (Standard Albanian)

Etymology[edit]

Gheg variant of Standard Albanian do (“(it) wants, needs, loves, likes”) and do (“you want, need, love, like”).

Verb[edit]

don (first-person singular past tense dashta, participle dashtë) (Gheg forms)

  1. you want, need
  2. you like
  3. you love
  • Example (Gheg):
    • A don më shkue?
  1. it wants, needs
  2. it likes
  3. it loves
  • Example (Gheg):

Conjugation[edit]

  • Standard Albanian conjugation:
Standard Albanian conjugation of don (active voice)
participle — present
(pjesore — e tashme) 		dashur
participle — perfect
(pjesore — e kryer) 		pasë dashur
gerund — present
(percjellore — e tashme) 		duke dashur
gerund — perfect
(percjellore — e kryer) 		duke pasë dashur
infinitive — present
(paskajore — e tashme) 		për të dashur
infinitive — perfect
(paskajore — e kryer) 		për të pasë dashur
privative
(forma mohore) 		pa dashur
absolutive
(absolutive) 		me të dashur
singular
(njëjës) 		plural
(shumës)
1st pers.
(veta e 1rë) 		2nd pers.
(veta e 2të) 		3rd pers.
(veta e 3të) 		1st pers.
(veta e 1rë) 		2nd pers.
(veta e 2të) 		3rd pers.
(veta e 3të)
indicative
(dëftore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		dua do do duam doni duan
continuous present
(e tashme e vashdueshme) 		po dua po do po do po duam po doni po duan
imperfect
(e pakryer) 		doja doje donte donim donit donin
continuous imperfect
(e pakryer e vazhdueshme) 		po doja po doje po donte po donim po donit po donin
aorist (simple past)
(e kryer e thjeshtë) 		desha deshe deshi deshëm deshët deshën
perfect
(e kryer) 		kam dashur ke dashur ka dashur kemi dashur keni dashur kanë dashur
past perfect
(më se e kryer) 		kisha dashur kishe dashur kishte dashur kishim dashur kishit dashur kishin dashur
aorist II (past perfect II)
(e kryer e tejshkuar) 		pata dashur pate dashur pati dashur patëm dashur patët dashur patën dashur
future
(e ardhme) 		kam për të dashur ke për të dashur ka për të dashur kemi për të dashur keni për të dashur kanë për të dashur
future perfect
(ardhme e përparme) 		kam për të pasë dashur ke për të pasë dashur ka për të pasë dashur kemi për të pasë dashur keni për të pasë dashur kanë për të pasë dashur
2nd future¹
(e ardhme) 		do të dua do të duash do të dojë do të duam do të doni do të duan
2nd future perfect²
(e ardhme e përparme) 		do të kem dashur do të kesh dashur do të ketë dashur do të kemi dashur do të keni dashur do të kenë dashur
subjunctive
(lidhore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		të dua të duash të dojë të duam të doni të duan
imperfect
(e pakryer) 		të doja të doje të donte të donim të donit të donin
perfect
(e kryer) 		të kem dashur të kesh dashur të ketë dashur të kemi dashur të keni dashur të kenë dashur
past perfect
(më se e kryer) 		të kisha dashur të kishe dashur të kishte dashur të kishim dashur të kishit dashur të kishin dashur
conditional
(kushtore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present¹
(e tashme) 		do të dua do të duash do të dojë do të duam do të doni do të duan
imperfect
(e pakryer) 		do të doja do të doje do të donte do të donim do të donit do të donin
perfect²
(e kryer) 		do të kem dashur do të kesh dashur do të ketë dashur do të kemi dashur do të keni dashur do të kenë dashur
past perfect
(më se e kryer) 		do të kisha dashur do të kishe dashur do të kishte dashur do të kishim dashur do të kishit dashur do të kishin dashur
jussive
(urdhërore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		le të dua le të duash le të dojë le të duam le të doni le të duan
imperfect
(e pakryer) 		le të doja le të doje le të donte le të donim le të donit le të donin
perfect
(e kryer) 		le të kem dashur le të kesh dashur le të ketë dashur le të kemi dashur le të keni dashur le të kenë dashur
past perfect
(më se e kryer) 		le të kisha dashur le të kishe dashur le të kishte dashur le të kishim dashur le të kishit dashur le të kishin dashur
optative
(dëshirore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		daça daç dantë dançim dançit dançin
perfect
(e kryer) 		paça dashur paç dashur pastë dashur paçim dashur paçit dashur paçin dashur
admirative
(habitore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		dashkam dashke dashka dashkemi dashkeni dashkan
imperfect
(pakryer) 		dashkësha dashkëshe dashkësh dashkëshim dashkëshit dashkëshin
perfect
(e kryer) 		paskam dashur paske dashur paska dashur paskemi dashur paskeni dashur paskan dashur
past perfect
(më se e kryer) 		paskësha dashur paskëshe dashur paskësh dashur paskëshim dashur paskëshit dashur paskëshin dashur
admirative × subjunctive
(habitore × lidhore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		të dashkam të dashke të dashka të dashkemi të dashkeni të dashkan
imperfect
(e pakryer) 		të dashkësha të dashkëshe të dashkësh të dashkëshim të dashkëshit të dashkëshin
perfect
(e kryer) 		të paskam dashur të paske dashur të paska dashur të paskemi dashur të paskeni dashur të paskan dashur
past perfect
(më se e kryer) 		të paskësha dashur të paskëshe dashur të paskësh dashur të paskëshim dashur të paskëshit dashur të paskëshin dashur
admirative × conditional
(habitore × kushtore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		do të dashkam do të dashke do të dashka do të dashkemi do të dashkeni do të dashkan
imperfect
(e pakryer) 		do të dashkësha do të dashkëshe do të dashkësh do të dashkëshim do të dashkëshit do të dashkëshin
perfect
(e kryer) 		do të paskam dashur do të paske dashur do të paska dashur do të paskemi dashur do të paskeni dashur do të paskan dashur
past perfect
(më se e kryer) 		do të paskësha dashur do të paskëshe dashur do të paskësh dashur do të paskëshim dashur do të paskëshit dashur do të paskëshin dashur
admirative × jussive
(habitore × urdhërore) 		unë ti ai/ajo ne ju ata/ato
present
(e tashme) 		le të dashkam le të dashke le të dashka le të dashkemi le të dashkeni le të dashkan
imperfect
(e pakryer) 		le të dashkësha le të dashkëshe le të dashkësh le të dashkëshim le të dashkëshit le të dashkëshin
perfect
(e kryer) 		le të paskam dashur le të paske dashur le të paska dashur le të paskemi dashur le të paskeni dashur le të paskan dashur
past perfect
(më se e kryer) 		le të paskësha dashur le të paskëshe dashur le të paskësh dashur le të paskëshim dashur le të paskëshit dashur le të paskëshin dashur
imperative
(urdhërore) 		— ti — — ju —
present
(e tashme) 		— duaj! — — doni! —
imperative — negatory
(urdhërore — muhore) 		— ti — — ju —
present
(e tashme) 		— Mos duaj! — — Mos doni! —
(¹) alternative indicative 2nd future identical with conditional present — ²) alternative indicative 2nd future perfect identical with conditional perfect)

Related terms[edit]

Bambara[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

don

  1. day

References[edit]

Breton[edit]

Adjective[edit]

don

  1. deep

Czech[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Spanish don, which is from Latin dominus (“lord”).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

don m anim

  1. (in Italian environment) Originally a title of honour of the Pope, later used for all priests and later for aristocrats.
    don Giovanni
  2. Spanish noble title. [19th c.]
  3. title of respect in front of Spanish given names
    don José
  4. don (maffia boss)
    • 2003, Miroslav Nožina, Mezinárodní organizovaný zločin v České republice, Themis, →ISBN, page 156:
      Roku 1876 mafiánský don Raffaele Palizollo reformoval dosavadní strategii nevměšování se mafie do veřejného života.
      In 1876 mafia don Raffaele Palizollo reformed the previous strategy of mafia not interfering into public affairs.
    • 2012, Hana Pernicová (translator), Kolumbova záhada‎[1], Ostrava: Domino, translation of original by Steve Berry, →ISBN, page 412:
      Simon se zatvářil stejně jako drogový don před čtyřmi dny.
      Simon had the same expression as the drug mafia don four days ago.

Declension[edit]

Declension
singular plural
nominative don donové
genitive dona donů
dative donovi, donu donům
accusative dona dony
vocative done donové
locative donovi, donu donech
instrumental donem dony

Related terms[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]

Dupaningan Agta[edit]

Noun[edit]

don

  1. leaf of a plant

French[edit]

Etymology[edit]

From Old French don, from Latin dōnum.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

don m (plural dons)

  1. gift, talent, knack
  2. gift (present)
  3. donation

Further reading[edit]

Irish[edit]

Etymology 1[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Contraction[edit]

don

  1. Contraction of do an.
    Thug mé don bhuachaill é. ― I gave it to the boy.
    Tá mé ag dul don Spáinn. ― I'm going to Spain.
Usage notes[edit]

This contraction is obligatory, i.e. *do an never appears uncontracted. It triggers lenition of a following consonant other than d, s, or t.

Related terms[edit]
Irish preposition contractions
Basic form Contracted with Copular forms
an (“the sg”) na (“the pl”) mo (“my”) do (“your”) a (“his, her, their; which (present)”) ár (“our”) ar (“which (past)”) (before consonant) (present/future before vowel) (past/conditional before vowel)
de (“from”) den de na
desna*		 de mo
dem*		 de do
ded*, det*		 dá dár dar darb darbh
do (“to, for”) don do na
dosna*		 do mo
dom*		 do do
dod*, dot*		 dá dár dar darb darbh
faoi (“under, about”) faoin faoi na faoi mo faoi do faoina faoinár faoinar faoinarb faoinarbh
fara (“along with, beside”) fairis an fairis na fara mo fara do farana faranár faranar faranarb faranarbh
i (“in”) sa, san sna i mo
im*		 i do
id*, it*		 ina inár inar inarb inarbh
le (“with”) leis an leis na le mo
lem*		 le do
led*, let*		 lena lenár lenar lenarb lenarbh
ó (“from, since”) ón ó na
ósna*		 ó mo
óm*		 ó do
ód*, ót*		 óna ónár ónar ónarb ónarbh
trí (“through”) tríd an trí na trí mo trí do trína trínár trínar trínarb trínarbh
*Dialectal.

Etymology 2[edit]

From Old Irish don (“misfortune, evil”).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

don

  1. misfortune
Usage notes[edit]

Used only in a few stock maledictions such as Do dhon is do dhuais ort!, Don is duais ort!, Mo dhon is mo dhograinn ort! (all basically "bad luck to you!") and Don d’fhiafraí ort! (“Don’t be so inquisitive!”).

Derived terms[edit]

Mutation[edit]

Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
don dhon ndon
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Italian[edit]

Etymology[edit]

From a shortening of an earlier donno, from dom'no (used by Dante), from Latin domnus < dominus.

Noun[edit]

don m (inv)

  1. Father (a title given to priests)
  2. A title of respect to a man.

Japanese[edit]

Romanization[edit]

don

  1. Rōmaji transcription of どん
  2. Rōmaji transcription of ドン

Middle English[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Old English dōn, from Proto-Germanic *dōną.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

don

  1. To do, perform (an activity)
  2. To complete, finish
  3. To make, create
  4. To put, place, position, raise
  5. To remove, take away
  6. To go or move (in a specified direction)
  7. To behave (in a specified manner
  8. (auxiliary) To cause (an action or state)
  9. (auxiliary) Emphasises the verb that follows it
  10. (auxiliary) Stands in for a verb in a dependent clause

Usage notes[edit]

As in modern English, several uses of this verb are highly idiomatic.

Conjugation[edit]

Conjugation of don (irregular)
infinitive (to) don
indicative present past
1st person singular do did(de)
2nd person singular dost didst
3rd person singular doth, doþ did(de)
plural do(n), doþ didde(n)
subjunctive present past
singular do did(de)
plural do didde(n)
imperative present
singular do
plural doth, doϸ
participle present past
doing(e), doende (y)don(ne)

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Scots: dae
  • English: do
  • Northumbrian: dee

References[edit]

Middle Low German[edit]

Etymology[edit]

From Old Saxon dōn, from Proto-Germanic *dōną

Verb[edit]

dôn

  1. To do

Conjugation[edit]

Irregular: present 1sg dô, 2sg deist (dôst, dṏst), 3sg deit (dôt, dṏt), pl. dôn, dôt, dṏt, preterit 1sg dede, 2sg dêdest, 3sg dede, pl. dêden, past participle gedân, dân


Nigerian Pidgin[edit]

Etymology[edit]

From English done.

Verb[edit]

don

  1. have (perfect aspect auxiliary)
    Wi don chop = "We have eaten"

Northern Sami[edit]

Etymology 1[edit]

From Proto-Samic *tonë.

Pronunciation[edit]

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈton/

Pronoun[edit]

don

  1. you (singular)
Inflection[edit]
Inflection of don (irregular)
Nominative don
Genitive dū
Nominative don
Genitive dū
Accusative dū
Illative dutnje
Locative dūs
Comitative duinna
Essive dūnin
See also[edit]
Personal pronouns
singular dual plural
1st person mun moai mii
2nd person don doai dii
3rd person son soai sii
Further reading[edit]
  • Koponen, Eino; Ruppel, Klaas; Aapala, Kirsti, editors (2002-2008) Álgu database: Etymological database of the Saami languages‎[2], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

Etymology 2[edit]

See the etymology of the main entry.

Pronunciation[edit]

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈtoːn/

Determiner[edit]

dōn

  1. accusative/genitive singular of dōt

Old English[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Germanic *dōną (“to do”), from Proto-Indo-European *dʰeh₁- (“to make, do, place”). Cognate with Old Frisian dwā, Old Saxon dōn, Old Dutch duon, Old High German tuon. Non-Germanic cognates include Ancient Greek τίθημι (títhēmi), Latin faciō, Old Church Slavonic дѣти (děti).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dōn

  1. to do
  2. refers back to an earlier verb, as with modern English do
  3. to make, cause
  4. to put
    • c. 990, Wessex Gospels, Matthew 26:52
      Þā cwæþ se Hǣlend tō him, "Dō þīn sweord eft on his sċēaðe."
      Then Jesus said to him, "Put your sword back in its sheath."
    • c. 990, Wessex Gospels, Mark 7:33
      Hē dyde his fingras on his ēaran.
      He put his fingers in his ears.

Conjugation[edit]

Conjugation of dōn (irregular)
infinitive dōn dōnne
indicative present past
1st-person singular dō dyde
2nd-person singular dēst dydest
3rd-person singular dēþ dyde
plural dōþ dydon
subjunctive present past
singular dō dyde
plural dōn dyden
imperative
singular dō
plural dōþ
participle present past
dōnde (ġe)dōn

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

Old French[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Latin donum.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

don m (oblique plural dons, nominative singular dons, nominative plural don)

  1. gift

Descendants[edit]

Old Irish[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Univerbation of di (“of/from”) +‎ in (“the sg”)

Article[edit]

don

  1. of/from the sg

Etymology 2[edit]

Univerbation of do (“to/for”) +‎ in (“the sg”)

Article[edit]

don

  1. to/for the sg

Etymology 3[edit]

Noun[edit]

don (gender unknown)

  1. misfortune, evil
Descendants[edit]

Mutation[edit]

Old Irish mutation
Radical Lenition Nasalization
don don
pronounced with /ð(ʲ)-/ 		ndon
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.

Old Saxon[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Germanic *dōną. Compare Old English dōn, Old Frisian dwā, dūa, duā, Old Dutch duon, Old High German tuon.

Verb[edit]

dōn

  1. to do

Conjugation[edit]

Conjugation of dōn (irregular)
infinitive dōn
indicative present past
1st person singular dōm deda
2nd person singular dōs dādi
3rd person singular dōd deda
plural dōth dādun
subjunctive present past
1st person singular dōe dādi
2nd person singular dōes dādis
3rd person singular dōe dādi
plural dōen dādin
imperative present
singular dō
plural dōth
participle present past
dōndi gidōn, dōn

Descendants[edit]

  • Middle Low German: dôn
    • Low German: deoen (Paderbornisch), dohn (Münsterländisch); doon

Scottish Gaelic[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

do + an

Preposition[edit]

don

  1. to the (singular)
    Chaidh i don bhùth. - She went to the shop.
  2. for the (singular)

Usage notes[edit]

  • Without the definite article and in the plural the form do is used.
  • Lenites words beginning with b, c, f, g, m and p.

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From Late Latin dom (“a courtesy title for monks and abbots”), from domnus (“master, sir”), from Classical Latin dominus, from domus (“a house”), from Proto-Indo-European *dṓm (“a house”), from root Proto-Indo-European *dem- (“to build”).

Noun[edit]

don m (plural dones, feminine doña, feminine plural doñas)

  1. (obsolete) sir, master, lord
  2. A title of respect to a man, prefixed to first names

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

From Latin donum (“a gift”) (whence English donation), from dō (“I give”), from Proto-Indo-European *deh₃- (“to give”)

Noun[edit]

don m (plural dones)

  1. gift, present
  2. gift, talent, knack
    Cielos, tu tío realmente tiene un don para gastar todo su dinero en el casino, ¿no?
    Yikes, your uncle really has a knack for blowing all his money in the casino, doesn't he?
Usage notes[edit]

Like with the English word "knack", don can be used to describe a positive gift or talent, or a negative one like a bad habit or a neutral tendency to do something.

Derived terms[edit]
Related terms[edit]

Swedish[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun[edit]

don n

  1. a tool, a means

Declension[edit]

Declension of don 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative don donet don donen
Genitive dons donets dons donens

Related terms[edit]

Anagrams[edit]

Turkish[edit]

Etymology 1[edit]

From Ottoman Turkish طون‎ (don), from Proto-Turkic *tōn.

Noun[edit]

don

  1. underpants

Etymology 2[edit]

From Ottoman Turkish طوڭ‎ (doñ), from Proto-Turkic *tong, *doŋ.

Noun[edit]

don

  1. frost

Verb[edit]

don

  1. second-person singular imperative of donmak

Related terms[edit]

Vietnamese[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

(classifier con) don

  1. Atherurus macrourus, Asiatic brush-tailed porcupine
    Synonym: đon

Zazaki[edit]

Noun[edit]

don ?

  1. kind of bread

Zou[edit]

Verb[edit]

don

  1. drink

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=don&oldid=59467686"