bekämpningsmedel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

bekämpning (combat, fight) +‎ -s- +‎ medel (agent)

Noun[edit]

bekämpningsmedel c

  1. a pesticide

Declension[edit]

Declension of bekämpningsmedel 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative bekämpningsmedel bekämpningsmedlet bekämpningsmedel bekämpningsmedlen
Genitive bekämpningsmedels bekämpningsmedlets bekämpningsmedels bekämpningsmedlens

See also[edit]

References[edit]