Jump to content

belgė

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Belge and belge

Lithuanian

[edit]

Noun

[edit]

bel̃gė f (plural bel̃gės, masculine bel̃gas) stress pattern 2

  1. Belgian (female from Belgium)

Declension

[edit]
Declension of bel̃gė
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) bel̃gė bel̃gės
genitive (kilmininkas) bel̃gės bel̃gių
dative (naudininkas) bel̃gei bel̃gėms
accusative (galininkas) bel̃gę belgès
instrumental (įnagininkas) belgè bel̃gėmis
locative (vietininkas) bel̃gėje bel̃gėse
vocative (šauksmininkas) bel̃ge bel̃gės