Jump to content

belliger

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

bellum (war) +‎ -ger (bearing)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

belliger (feminine belligera, neuter belligerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)

  1. waging war
  2. warlike, martial, valiant

Declension

[edit]

First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative belliger belligera belligerum belligerī belligerae belligera
genitive belligerī belligerae belligerī belligerōrum belligerārum belligerōrum
dative belligerō belligerae belligerō belligerīs
accusative belligerum belligeram belligerum belligerōs belligerās belligera
ablative belligerō belligerā belligerō belligerīs
vocative belliger belligera belligerum belligerī belligerae belligera

Descendants

[edit]
  • Spanish: belígero

References

[edit]
  • belliger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • belliger”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • belliger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.