bezdusznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezduszny +‎ -ik.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bezdusznik m pers

  1. (Far Masovian) soulless person, heartless person

Further reading

[edit]
  • Antoni Waga (1860) “bezdusznik”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 749