bezokolicznik

Polish

Etymology

From bez- +‎ okoliczny +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛ.zɔ.kɔˈlit͡ʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

Noun

bezokolicznik m inan

1. (grammar) infinitive (verb form)

Declension

Declension of bezokolicznik

	singular	plural
nominative	bezokolicznik	bezokoliczniki
genitive	bezokolicznika	bezokoliczników
dative	bezokolicznikowi	bezokolicznikom
accusative	bezokolicznik	bezokoliczniki
instrumental	bezokolicznikiem	bezokolicznikami
locative	bezokoliczniku	bezokolicznikach
vocative	bezokoliczniku	bezokoliczniki

Further reading

• Template:R:PWN