bezokolicznikowy

Polish

Etymology

From bezokolicznik +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.ɔ.kɔ.lit͡ʂ.ɲiˈkɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: bez‧o‧ko‧licz‧ni‧ko‧wy

Adjective

bezokolicznikowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, grammar) infinitive

   dopełnienie bezokolicznikowe ― infinitive complement

Declension

Declension of bezokolicznikowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezokolicznikowy		bezokolicznikowa	bezokolicznikowe	bezokolicznikowi	bezokolicznikowe
genitive	bezokolicznikowego		bezokolicznikowej	bezokolicznikowego	bezokolicznikowych
dative	bezokolicznikowemu		bezokolicznikowej	bezokolicznikowemu	bezokolicznikowym
accusative	bezokolicznikowego	bezokolicznikowy	bezokolicznikową	bezokolicznikowe	bezokolicznikowych	bezokolicznikowe
instrumental	bezokolicznikowym		bezokolicznikową	bezokolicznikowym	bezokolicznikowymi
locative	bezokolicznikowym		bezokolicznikowej	bezokolicznikowym	bezokolicznikowych

Further reading

• bezokolicznikowy in Polish dictionaries at PWN