bezwarunkowo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezwarunkowy +‎ -o. First attested in 1725.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛz.va.ruŋˈkɔ.vɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: bez‧wa‧run‧ko‧wo

Adverb

[edit]

bezwarunkowo (not comparable)

  1. implicitly, unconditionally, absolutely, unqualifiedly, unconditionedly, outright
    Synonym: bezwzględnie
    Antonym: warunkowo
    bezwarunkowo akceptowaćto accept unconditionally
    bezwarunkowo popieraćto support unconditionally
    kochać bezwarunkowoto love unconditionally
[edit]
adjective
nouns

References

[edit]
  1. ^ Flavius Josephus (1725) Oblezenie i zburzenie Jerozolimy[1], page 31
  2. ^ bezwarunkowo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • bezwarunkowo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwarunkowo in Polish dictionaries at PWN