bilateralny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of French bilatéral +‎ -ny.[1] By surface analysis, bi- +‎ lateralny. First attested in 1791.[2][3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bi.la.tɛˈral.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: bi‧la‧te‧ral‧ny

Adjective

[edit]

bilateralny (not comparable, derived adverb bilateralnie)

  1. (politics) bilateral
    Synonym: dwustronny
    Antonyms: jednostronny, unilateralny
    bilateralny kontaktbilateral contact
    bilateralny sojuszbilateral alliance
    bilateralny układbilateral deal
    bilateralna współpracabilateral cooperation
    bilateralne porozumieniabilateral agreements
    bilateralne relacjebilateral relations
    bilateralne rozmowybilateral converations

Declension

[edit]
[edit]
adjective
noun

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bilateralny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Rozgraniczenie normalne w Wielkim Xięstwie Litewskim : prawo dnia 1. miesiąca grudnia roku[1], 1791, page 58
  3. ^ bilateralny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • bilateralny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bilateralny in Polish dictionaries at PWN