bituberculatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From bi- + tuberculatus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /bi.tuː.ber.kuˈlaː.tus/, [bɪt̪uːbɛrkʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /bi.tu.ber.kuˈla.tus/, [bit̪uberkuˈläːt̪us]
Adjective[edit]
bitūberculātus (feminine bitūberculāta, neuter bitūberculātum); first/second-declension adjective
Usage notes[edit]
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bitūberculātus | bitūberculāta | bitūberculātum | bitūberculātī | bitūberculātae | bitūberculāta | |
Genitive | bitūberculātī | bitūberculātae | bitūberculātī | bitūberculātōrum | bitūberculātārum | bitūberculātōrum | |
Dative | bitūberculātō | bitūberculātō | bitūberculātīs | ||||
Accusative | bitūberculātum | bitūberculātam | bitūberculātum | bitūberculātōs | bitūberculātās | bitūberculāta | |
Ablative | bitūberculātō | bitūberculātā | bitūberculātō | bitūberculātīs | |||
Vocative | bitūberculāte | bitūberculāta | bitūberculātum | bitūberculātī | bitūberculātae | bitūberculāta |