blekotnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From blekot +‎ -nik. First attested in 1840.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /blɛˈkɔt.ɲik/
  • Rhymes: -ɔtɲik
  • Syllabification: ble‧kot‧nik

Noun[edit]

blekotnik m pers

  1. (archaic, rare) chatterbox
    Synonym: gaduła

Declension[edit]

Related terms[edit]

noun
verb

References[edit]

  1. ^ Juliusz Słowacki (1840) Lilla Weneda : tragedija w 5 aktach[1], page 97[2]
  2. ^ blekotnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]